#afwijzingsgevoeligheid: IN DE VERBETERSTAND!
Zo druk zijn met jezelf verbeteren dat je niet aan jezelf toekomt. Ken je dat? Ik wel en mijn klanten ook. Maar wat moet er dan beter? Vaak is dat niet helder behalve dat je een beter gevoel wil hebben over jezelf, je leven of je werk. Je kunt er eindeloos naar blijven zoeken. Dat gevoel blijkt een wijkende stip op de horizon te zijn waar je maar niet bij in de buurt komt. Dat frustreert enorm.
De verbeterstand kenmerkt zich door een hoog MOET-gehalte. Er MOET altijd iets, daardoor ben je steeds alert of je het wel goed doet en hoe erop gereageerd wordt. Lichamelijk voel je wat het met je doet en vroeg of laat breekt je dat op. En ook dan moet je nog iets…… je MOET herstellen! Daar kun je dan weer heel druk mee zijn.
Die verbeterstand brengt je niet veel goeds en ik haal je daar graag uit. De eerste gedachte is dan om minder te MOETEN en dat blijkt nu juist heel lastig te zijn. Dat heb je immers geperfectioneerd en je bent er een kei in geworden. En dat ga je zeker niet afwijzen en loslaten.
Het helpt als je eens aan de ander kant van het spectrum begint. Niet kijken naar wat minder moet maar de aandacht richten op wat meer aanwezig mag zijn. Aan de ander kant van het MOETEN ligt het MOGEN. Wat MAG je van jezelf? Een ander perspectief om naar de dingen te kijken en het duurt even voordat je het toe kunt laten en er gevoel voor krijgt.
Kies eens een praktijksituatie* waarin je veel MOET en maak dan een lijst met wat je MAG van jezelf. Het is niet gek dat dit moeite kost en dat je moet zoeken naar wat dit dan kan zijn. Als je actief zoekt naar de juiste woorden en dan haal je het MOGEN dichterbij. Zo ontstaat een ander olifantenpaadje in je denken en voelen.
Dan komt daarna vanzelf het moment waarop je het daadwerkelijk uit kunt spreken en het nieuwe paadje loopt.
* zonder een praktijksituatie ontstaat een mogelijkheid maar geen concrete realiteit