Je goed ontwikkeld empathisch vermogen is een persoonlijke kwaliteit en een belangrijk onderdeel van je hoogsensitiviteit. Je brengt het van nature mee en daarmee is het een vanzelfsprekend onderdeel van je eigenheid. Diezelfde vanzelfsprekendheid geldt voor de manier waarop jij in je denken verbanden legt. Het geeft verdieping en brengt de essentie in beeld waar het volgens jou eigenlijk over zou moeten gaan. Logisch dat je dit inbrengt in een overleg.
Maar wat als je collega’s je niet begrijpen en er over en weer frustratie en ongemak ontstaat?
Als je hoogsensitief bent dan kun je in een teamoverleg een verschil ervaren op het gebied van:
– de waarneming: waarom zien ze niet wat ik zie…
– meningsvorming en standpuntbepaling: dat hangt er vanaf hoe je kijkt…
– besluitvorming: ik mis een aantal essentiële overwegingen in dit besluit…
– prioriteitsbepaling: waarom wordt dit nu besproken, er zijn dringender zaken…
– verantwoordelijkheid: ik voel dat deze cliënt dit nu nodig heeft…
– empathie: ik mis betrokkenheid bij hoe ik het zie…
– ethisch handelen: ik kan dit niet op deze manier voorbij laten gaan…
Dat verschil wordt door alle teamleden gevoeld zonder dat helder is waar het vandaan komt. Over en weer ontstaat een gevoel van onbegrip, van niet gezien worden en dat raakt aan afwijzing van je eigenheid. Het gaat ten koste van werkplezier en teamgeest en maakt het deelnemen aan een overleg niet makkelijker.Je voelt hoe je energie wegloopt en je kunt er niets tegen doen.
In een werkoverleg kun je vanuit verschillende werelden met elkaar spreken. Nog steeds kunnen mijn klanten zich verbazen over het feit dat niet iedereen hetzelfde denkt als zij. Ze zijn zich niet bewust van het onderscheid en spreken vanuit hun hoogsensitieve denken zonder zich te realiseren dat dit voor collega’s soms lastig te volgen is. Sterker nog, door het in beeld brengen van dit onderscheid leren ze hun eigen hoogsensitieve kwaliteit pas goed kennen.
Het leren kennen van je eigen en elkaars wereld is essentieel voor het inleven in het verhaal van de ander. Het is een verantwoordelijkheid die je niet alleen bij de ander kunt leggen ook al hebben collega’s misschien een minder empathisch vermogen of een andere denkwijze dan jij. Wachten op elkaar vermindert het onbegrip niet, maar wat dan wel?
De optie die je vaak over het hoofd ziet en die je veel voldoening kan geven ligt in de toepassing van je hoogsensitiviteit. Dat begint met het erkennen dat jij je onderscheidt van je collega, en andersom, waarbij het één niet beter is dan het ander! Het betekent ook zicht krijgen op hoe jij je hoogsensitiviteit in praktijk brengt en vanuit een milde blik en zonder oordeel er kritisch op reflecteren.
Kun jij je hoogsensitiviteit als een kwaliteit zien en heb je helder voor ogen waar dat over gaat en hoe jij je daarin uitdrukt? Zie je ook de valkuilen die verbonden zijn aan je kwaliteit en hoe dit in een overleg een rol kan spelen? M.a.w. kun je in de praktijk je hoogsensitiviteit zó in gebruik nemen dat het een bewuste meerwaarde wordt voor zowel jezelf als de ander?
Toepassen van hoogsensitiviteit vraagt om de ontwikkeling van een dynamisch evenwicht tussen jou en je collega’s vanuit het onderscheid dat er nu eenmaal is.
Op vrijdag 25 maart geef ik een workshop over HOOGSENSITIVITEIT IN TEAMS!
Vanuit je dagelijkse praktijk brengen we vanuit verschillende facetten in kaart wat er gebeurt bij jou en het team. Deze inzichten vergroten je zelfvertrouwen en laten je zien welke oplossingen binnen je bereik liggen en welke niet. En dat laatste is minstens zo belangrijk.