Ze heeft zo hard gewerkt en ze was zo goed op weg.
En nu is het zwaar, er is een zwarte onderstroom in de dag.
Het maakt haar bang voor de toekomst.
Wat als ze er niet doorheen komt.
Dan redt ze het niet. Er is paniek.
En ze was zo blij met de coaching
De huisarts denkt aan een depressie en schrijft haar medicijnen voor.
Eigenlijk denkt ze zelf dat ze niet depressief is.
Ze komt ’s morgens goed haar bed uit, er zijn genoeg leuke dingen.
Wat is het dan wel?
Haar dagen zijn zo saai, het is een sleur.
Altijd het huishouden, de zorg voor de kinderen
De was, en dan elke dag bedenken wat ze moet eten
De boodschappen, er zit niks voor haar in haar dag
Ze bedenkt wel dat het waardevol en zinvol is wat ze doet
Maar ze voelt het niet in haar dag, de sleur voert de boventoon.
Ze gaat liever naar haar werk of doet dingen samen
Dan fleurt ze op en is het een goede dag
Zo wil ze het altijd wel en is daarvoor afhankelijk van anderen
Ze wil eigenlijk dat elke dag de zon schijnt en zakt weg als het regent
Ze besteedt veel tijd aan maatregelen die haar rust geven
Haar glaasje loopt niet meer over en er komt ruimte
Er blijft energie beschikbaar voor…. ja voor wie of wat?
Fijn die rust en ontspanning.
Teveel daarvan maakt het leven saai.
Ze staat aan de kant van het leven
en kijkt hoe het als een rivier aan haar voorbij gaat.
Heeft ze genoeg zelfvertrouwen om er middenin te stappen?
Vanuit bezieling, waar ze warm voor loopt.
Wat interesseert haar werkelijk?
En heeft ze daar genoeg van in haar dag?
Opgelucht gaat ze vanuit een ander perspectief weer op weg.
Het gaat haar lukken!