De grootste verandering is dat het klopt wat ik voel. Mijn collega’s zagen het altijd anders dus dacht ik altijd dat ik het verkeerd voelde. Nu ik weet hoe het is, ben ik er niet meer bang voor en sta ik veel sterker in mijn schoenen. De angsten zijn weg en ik durf er nu open over te praten. Ik doe hetzelfde in mijn werk maar ik voel me er nu zekerder in.
Dat was in het begin wel anders. Ik wilde niet dat iemand hoorde dat ik hoogsensitief was. Ik dacht dat ze het gek zouden vinden. Zelf wilde ik wel weten wat hoogsensitiviteit was en vooral hoe ik er kracht uit kon halen want ik had eigenlijk last van alles! Ik had al tig therapieën gevolgd maar dat was het dan net niet.
Het was net alsof mijn hersens het niet konden bolwerken zonder dat ik wist wat er aan de hand was. Ik werd er chagerijnig van, mopperig en geïrriteerd. Ik was erg onzeker en twijfelde veel en ging steeds minder doen omdat het niet meer ging. Maar die rust hielp ook niet echt.
Via de HRM-afdeling van mijn werk kwam ik bij jou terecht en de manier waarop jij je presenteerde op je website, de goede klantervaringen, gaven mij vertrouwen. Ook je foto sprak me aan, want daar ben ik gevoelig voor. Ik dacht : dat komt goed.
Er ontstond even twijfel na het derde gesprek want ik snapte geen jota van het boek waar we mee werkten. Omdat het boek over grenzen gaat wilde ik dat graag leren maar ik viel in slaap bij de luisteroefeningen. Het werd meer een goede meditatieoefening en dat was fijn maar niet de bedoeling.
Ik vind het nu nog steeds moeilijk om mezelf of mijn gedachten af te scheiden van mijn omgeving. Daar mag ik nog meer mee oefenen. Voor mij werkt het als ik uit de situatie ga of probeer iets aan die situatie of de sfeer te doen bijv. door een andere plek in de ruimte in te nemen waar ik minder last ervaar. Ik hoef ook niet overprikkeld te raken en kan gewoon vragen wat ik nodig heb alleen wist ik dat toen niet.
Ik vond het fijn om eindelijk met iemand te spreken die het snapt. Ik weet nu zelf ook wat hoogsensitiviteit is en hoe ik ermee om kan gaan en waar ik last van heb. Nou ja, ik noem het nu geen last meer. Het is een karaktereigenschap waarvan ik niet wist dat ik die had. Het gaat meer over wat ik BEN!
Nu durf ik ook uit te spreken wat ik voel bijv. als het over een cliënt gaat die niet kan praten en uit kan spreken wat er aan de hand is. Ik maak er geen discussie van maar ik zeg wel wat ik voel.
Ik wil gewoon dat de hele wereld weet dat hoogsensitiviteit niet iets geks is of iets zweverigs. In ieder geval de mensen waar ik dagelijks mee samenwerk. Ik zeg het niet meteen maar leg het er wel op aan in een gesprek.
Mijn werkgever heeft dit traject betaald en het is fijn dat ik het positief heb afgerond. Ze hebben geen werknemer verloren en uiteindelijk moeten ze het van ons werknemers hebben. Bovendien is hoogsensitiviteit mooi meegenomen bij onze cliënten die niet kunnen praten en zich soms moeilijk kunnen uiten.