Misschien heb je het al ontdekt?
Weten over afwijzingsgevoeligheid heeft invloed op je gevoel voor afwijzing maar is niet voldoende om het beleven van afwijzing om te draaien. Het nare gevoel wordt in veel dagelijkse situaties getriggerd zonder dat je merkt wat er gebeurt.
Omdenken van je reactie op deze situaties is al een kunst maar hoe voel je iets anders dan je tot nu toe hebt ervaren? “Omvoelen”, hoe doe je dat? Je hebt er geen knop voor maar je kunt er wel naar toe bewegen:
- #afwijzingsgevoeligheid kent een geconstrueerd zelfbeeld: wat laat je aan de ander zien?
Kies een alledaagse situatie uit waarin je afwijzingsgevoeligheid hebt beleefd. Beschrijf nauwkeurig wat je in zo’n situatie DOET! Wat laat je zien aan de ander en dus ook aan jezelf. Welk zelfbeeld heb je gemaakt en toon je aan de ander. Wat doe je als je bijv. ongemak ervaart en hoe ziet er dat voor de ander uit?
- # afwijzingsgevoeligheid houdt patronen in stand: ken de patronen in hoofd, hart en handen
Stap in de beschreven situatie en kijk eens terug op wat je dacht, voelde en deed in deze situatie. Waren je hoofd, hart en handen het eens of flapperen ze alle kanten uit? Waar ligt het accent, wat merk je op en wat gaat aan je voorbij? Wat stuurt het patroon aan, je denken, je voelen of je handen?
- #afwijzingsgevoeligheid ontstaat uit tegemoetkoming aan condities en voorwaarden
Deze patronen ontstaan vanuit een tegemoetkoming aan de condities en voorwaarden van je omgeving. Je spoort ze op door terug te luisteren naar wat je niet moest doen en wat je vooral wel moest doen. Ook dat wat niet uitgesproken werd maar stilzwijgend aanwezig was is hierin belangrijk. Hoe ben jij je gaan gedragen, wat heb jij jezelf aangeleerd en is dat nu nog nodig? Met welke verlangens zijn deze aanpassingen verbonden?
- #afwijzingsgevoeligheid genereert een negatief geloof in jezelf: ik ben…….
Je hebt voldaan aan de condities en voorwaarden binnen je gezin van herkomst. Wat heeft dat gedaan met het oorspronkelijke pakket wat je bij je geboorte meebracht? Paste het binnen de dagelijkse context of was er een aanpassing nodig? Wat ben je in deze aanpassing gaan geloven over jezelf?
Het vergt moed deze lijst van negatieve gedachten over jezelf onder ogen te zien. Deze stap vraagt absolute eerlijkheid van jezelf. Genadeloos en zonder oordeel kijken naar wat je over jezelf bent gaan geloven. Kun je deze eerlijkheid niet opbrengen dan kan de volgende stap niet helend zijn. Dan blijft de afwijzing in stand.
- Je natuurlijke staat van zijn, voorbij je #afwijzingsgevoeligheid thuiskomen bij jezelf
Je bent op een negatieve manier in jezelf gaan geloven en natuurlijk klopt daar geen hout van. Je bent niet wat je gelooft over jezelf.
Het is niet voldoende om dit tegen jezelf te zeggen, in je gevoel heerst nog steeds de afwijzing.
Je hebt een tegenwicht nodig dat je gevoelsmatig een ander olifantenpaadje aanreikt en dat begint vóór je negatieve geloof in jezelf: Wat was je voor kind, wat deed je als vanzelf, wat bracht je mee de wereld in, wat waren je kwaliteiten, wat vond je lastig, hoe beleefde je de wereld, hoe bewoog jij je tussen anderen? In dit onderzoek draait het WETEN om naar het BELEVEN.
Vanuit deze beleving ontdek je hoe je anders met de situaties om kunt gaan die je eerder noemde. Je maakt opnieuw verbinding met wat al in jezelf aanwezig is en door aanpassing geen kans heeft gekregen. Het wacht geduldig op aandacht zodat je het kunt ontwikkelen. Je vertrekt vanuit een ander zelfbeeld en schrijft en vertelt op deze manier een ander verhaal
Dit is wat ik hierin voor je kan doen: https://kansrijkcoaching.nl/aanbod-agenda/rejection-sensitivity/
( dit dynamisch proces is mede ontstaan vanuit het boek van Jan Geurtz: verslaafd aan liefde)