Ik hoef er nooit naar te vissen als ik vraag naar de condities en voorwaarden in je gezin van herkomst. Als vanzelf komt er een stroom woorden op gang die sinds die tijd een ongelooflijk grote impact hebben gehad op de manier waarop je naar jezelf kijkt. Het is niet verwonderlijk dat deze woorden kunnen zorgen voor een negatief geloof in jezelf als je ze maar vaak genoeg hoort:
- niet zeuren en stel je niet aan………………ik ben een zeur
- zit stil en houd je mond………………………ik ben teveel
- niet huilen dan kan ik je niet verstaan….ik ben slap
- heb je niks nuttigs te doen?…………………ik ben lui
- altijd klaar staan voor een ander………….ik doe er niet toe
- je kunt het beter zelf doen………………… ik moet slagen
- wat moet de ander wel niet denken…….. ik ben raar
Het zijn van die dagelijkse zinnetjes die zorgen voor een aanpassing in je gedrag waardoor er een soort omkering plaatsvindt in je zelfbeeld. Natuurlijk klopt er geen hout van dat zelfbeeld want je bent niet lui of teveel of…. Maar in je gevoel beleef je dit negatieve geloof wel degelijk en wijs je ongewild een stukje van jezelf af.
Het is waardevol om dit systeem van afwijzing goed in kaart te brengen en het te leren kennen. Maar dat is niet genoeg. Het verslavende systeem van afwijzing, dat volledig geautomatiseerd is en vele triggers kent, wordt daarmee niet tot stilstand gebracht. Het is al geactiveerd voordat je het weet.
Ik vind het zeker zo waardevol om aan de andere kant van het afwijzingsspectrum een positief tegenbeeld te vormen. Aan de andere kant van de afwijzing die je ervaart staat de bevestiging die je zo graag wilt ontvangen.
DAT je verlangt naar bevestiging voel je wel maar WAAR wil je bevestiging voor ontvangen?
Deze vraag laat je zelfbeeld kantelen en zorgt voor verbinding met wat er altijd is, vóórdat het oordeel en verkeerde conclusies zijn verschenen. Als ik deze vraag stel valt het altijd even stil. Ik zie verrassing, ongemakkelijkheid, verlegenheid ook om hier een antwoord op te geven.
Het is een feest om dit in beeld te brengen al is het soms onwennig om er verbinding mee te maken omdat het zo lang geleden is dat je ernaar zocht. In het zoeken naar je oorspronkelijke pakketje zie ik de voorzichtige verschuiving van weten naar beleven. Er wordt iets aangeboord en voorzichtig zie ik je een ander gebied in jezelf betreden.
Een ontroerend moment en altijd bijzonder om daar bij te mogen zijn. Ineens is het niet moeilijk meer om jezelf te zien en te beleven zoals je bent. Het geeft een enorme blijdschap en dankbaarheid.
Nu je weet dat dit aanwezig is in jezelf herken je de trigger van afwijzing en kun je de koppeling met de automatische reactie die erop volgt verbreken. Dat is een begin om de afwijzing te stoppen waarna de verbinding met je oorspronkelijkheid kan groeien en steviger kan worden.
In observaties van dagelijkse situaties kun je daarna oefenen hoe je vanuit dit nieuwe gebied in jezelf kunt handelen. Je beleeft dat je een ander startpunt vindt in jezelf om anders naar jezelf te kijken en op je omgeving te reageren. En dat is een verademing. Zoals mijn klant het treffend verwoordde:
het maakt me nieuwsgierig, er komt ruimte voor een nieuw soort handelen
Wil je ook voorbij je afwijzing raken? Lees hier hoe ik je daarbij kan helpen: https://kansrijkcoaching.nl/aanbod-agenda/rejection-sensitivity/