Ik weet dat ik goed ben in dit vak, maar word ik er ook gelukkig van?

Soms ontroeren mijn klanten me door de moed waarmee ze aan het werk gaan met zichzelf*. Het ontdekken van zowel je kwaliteiten als de bijbehorende valkuilen confronteert je ook met eerder gemaakte keuzes. Een voorbeeld uit de praktijk:

Ik zag het al toen ik de deur voor haar open deed. Het was alsof er sinds ons laatste gesprek iets van haar afgevallen was. Ontspannen, de haren los, een brede glimlach op de lippen maar vooral met een nieuwsgierige blik en dat was nieuw.

Daarvoor was er een zekere terughouding, een behoedzaamheid of het wel zou lukken. Tegelijkertijd zie ik de gretigheid waarmee ze naar het gesprek komt en de enorme wil om te leren over haar hoogsensitiviteit en hoe ze er anders mee om kan gaan.

“…..er is veel gebeurd in de laatste 2 weken. Jouw vraag over hoe ik dacht over mijn toekomstig beroep in combinatie met wat ik geleerd heb over hoogsensitiviteit heeft me aan het denken gezet. Diep van binnen had ik al eerder mijn twijfel of dit wel goed zou gaan.

Ik weet dat ik goed ben in dit vak maar past het wel bij mij?

Met al die hectiek en onregelmatigheid zou ik steeds omkiepen en daar word ik niet blij van. Dan krijg ik weer dat nare gevoel dat ik mezelf ontrouw ben, eigenlijk weet wat goed voor me is en er niets mee doe. Dat wil ik niet meer, dus moet ik er nu iets mee doen.

Waar word ik gelukkig van? Dat is de vraag. En dat ga ik uitzoeken.

Het heeft heel veel tranen gekost en eerst moest ik voor mezelf toegeven dat ik niet de juiste keuze heb gemaakt. Toen wist ik niet wat ik nu weet en heb ervaren. Ik heb besloten om te stoppen met mijn opleiding en het laatste jaar niet af te maken.

Ik heb er veel geleerd, ben cum laude geslaagd voor mijn propedeuse, heb fantastische ervaringen in de praktijk die niemand mij meer afneemt. Ik weet dat ik er goed in ben en dat ik het kan, maar ik wil niet op weg naar een burn-out. Ze zeggen sowieso dat je dit vak 10 jaar doet en dan met een burn-out thuiszit. Daar heb ik te hard voor gewerkt en dan blijf ik therapieën om weer een beetje tot mezelf te komen. Dat wil ik niet.

Ik wil niet op weg naar een burn-out, daar kies ik niet voor!

Ik ben nu een loopbaancoach gezocht die mij helpt om te kijken wat er dan wel bij mij past. Ik ben er erg nieuwsgierig naar en vind het spannend maar ik kijk er ook naar uit. Soms overvalt me de onzekerheid van de toekomst en wil ik alles weer in mijn hoofd gaan invullen. Dan roep ik mezelf tot de orde. Ik wil de ruimte open houden want anders kom ik niet bij het goede uit……”.

Ze komt er wel, ze is zichzelf zo trouw en durft er nu ook op te varen. Ze voelt zich er goed bij en dat is te zien. Ik ben ontroerd door haar vertrouwen in zichzelf en hoe ze geleerd heeft met dit vertrouwen te werken. Omdat ze weet en voelt hoe het haar brengt bij waar ze wil zijn. Bij zichzelf, met alles wat daarbij hoort. En dat is goed. Ze is 21 jaar, dat komt wel goed met die toekomst!

* we hebben gekozen voor een indiviueel coachtraject met de dagelijkse luister- en dagboekoefeningen uit de training Ik-grens en Zelfcompassie gecombineerd met coaching in 7 individuele sessies.